Nummer 01 zomer 1977
Ter inleiding
Namens de bandleiding
De weg omhoog
Rond om de band
Ons succes in 'S-Hertogenbosch: Te Gek!!!
Logboek van een bandlid
De EPMB in het buitenland
Een tweede bandweekeind
Toekomstmuziek
Nieuwe leerlingen
De weder-opleving van onze Enschedese Padvinders Marsband ontgaat geinteresseerden niet.
Naarmate de successen, die behaald worden groter zijn, groeit ook het ledental en het aantal mensen, dat wel eens wil horen hoe het bij onze band toegaat en wat er allemaal gedaan is of voor de toekomst op het programma staat.
De ouders van de bandleden horen wel over activiteiten, maar weten niet altijd wat er allemaal bij kwam kijken en in hoeverre er van hen verwacht werd dat ze "bijsprongen". Door onbekendheid met het programma van optredens moeten soms op het laatste moment gezinsplannen gewijzigd worden.
De leerlingen staan soms nogal "buiten de band", denken ze. Ze gaan naar de muziekschool of krijgen op andere wijze les en hulp. Ze horen soms maar een deel van het vele "werk", dat ook hen binnenkort te wachten staat.
De leiders van scouting-groepen vinden het wel eens wat lastig, dat enkele van hun groepsleden door bandoptredens niet regelmatigh op de groeps-bijeenkomsten aanwezig kunnen zijn.
De Enschedese middenstand, die zo royaal prijzen ter beschikken stelde voor onze bingo-avond, maar ook de donateurs, vinden bevrediging in hun bijdrage als ze de E.P.M.B. zien optreden in de stad. De successen waartoe hun bijdrage zozeer meehielp, lezen ze - als het mee zit - in de regionale pers.
Voor al deze genoemden, en voor niet-genoemden geldt:
Wij, van de E.P.M.B., willen van tijd tot tijd wat meer informatie geven dan we tot nu toe deden, in het belang van een fijne verstandhouding; dit is een eerste poging daartoe.
Het bestuur
Bij het verschijnen van dit eerste nummer van ons eigen "lijfblad" kun je best spreken van het bereiken van een nieuwe mijlpaal. Als het aan de initiatief-nemende redaktiecommissie ligt, dan zult U regelmatig via dit blad op de hoogte worden gehouden van het wel en wee in en rond onze band.
Dat wel en wee maakte ik zelf mee van 1955 tot 1961, en opnieuw vanaf 1969. De toenmalig bandleider, hopman G.D. Bastiaan, introduceerde mij toen opnieuw bij de band. Ook in de band waren toen de gevolgen van de teruggang bij de jeugdbeweging merkbaar, zodat er in 1973 nog maar een handvol aktieve bandleden over was.
Het idee om meisjes in de band op te nemen werd destijds met argusogen begroet, omdat het nieuw was. "Een vrouw hoort in de keuken...." Was een van de gemaakte gekscherende opmerkingen. Ze hebben het geweten: de dames leveren nu, evenals de manlijke leden, een aktieve en inspirerende bijdrage.
Er is echter meer "nieuw" in de band. Het instrumentarium werd de afgelopen twee jaar vernieuwd, op de overslagtrom na. In juni deden de lange broeken hun intrede en kregen de dames hun rokken op maat. En het allerlaatste nieuwtje staat (om techn. Redenen; red.comm.) op blz. 14.
Voor zover U het nog niet wist, kunt u van onze jongste suksessen verderop in dit blad vernemen. Ongetwijfeld komen bij U herinneringen aan de oude glorietijd weer naar boven, vooral bij de oud-leden. Vergelijkingen met vroeger worden gemakkelijk gemaakt, hoewel vergelijkingen vaak mank gaan. Naar mijn mening ook nog wel eens in dit geval. De huidige muziek is b.v. speelser en ingewikkelder, omdat afstand is genomen van het oude, strakke stramien. Ze is technisch ook ingewikkelder. Tevens is het peil van de landelijke bandconcoursen in de loop der jaren behoorlijk gestegen.
Wij, als bandleiding, zijn er daarom trots op in het voetspoor van ons rijke verleden verder te gaan. Wij zijn trots op onze jonge leden, die in staat blijken om binnen en buiten Enschede een zeer goede indruk achter te laten. In deze geest spreekt de oprichter van de band, oubaas A.E. van Voorthuizen jr. van: "onze band". Die geest wil dit blad vertolken.
Wij hopen, dat de positieve ontwikkeling van de laatste jaren zich verder mag voortzetten, niet in het minst tot vregude van bandleden, leiding, ouders, vrienden en de Scouting-beweging van onze regio.
Hopman Henk S. Kok
Jaarlijks ontmoet het merendeel van de Scouting-bands uit Nederland elkaar op het "Nationale Concours van Scoutingbands". Iedere band doet dan zijn best om zoveel mogelijk punten in de wacht te slepen. Is het punten-totaal hoog genoeg, dan volgt promotie naar de opvolgende divisie.
In 1975 miste de E.P.M.B. net de promotie vanuit de laagste (derde) divisie. Het 27ste nationale concours werd, in 1976, in Enschede gehouden. Dat jaar bestond onze E.P.M.B. dertig jar en er is hard gewerkt voor een goed resultaat op het thuisfront.
Het succes bleef nieut uit. We verlieten de laagste divisie en het punten-totaal was zo hoog, dat we er in de tweede divisie toen al een goed figuur mee hadden geslagen. Onze "rivaal" uit vroeger tijden, de Scoutingband Rotterdam, promoveerde ook naar de tweede divisie, zij het met een wat lager punten-totaal.
De Verkennersband "Jeroen Bosch" uit 's-Hertogenbosch maakte de sfeer en stemming op "ons" Enschedese concours, vorig jaar. Ze gingen met het hoogste punten-totaal, en dus met de ere-prijs van de gemeente Enschede naar huis.
Nadien is er veel tijd gaan zitten in de activiteiten rondom ons 30-jarig bestaan. In het winterseizoen is minder fanatiek geoefend dan in het voorgaande seizoen; de aandacht lag vaak meer op andere zaken.
Op 7 mei j.l. namen we deel aan het drumbandconcours in Overdinkel; we waren daar voor het eerst. We schreven in voor de "midden-klasse", op basis van onze promotie in 1976. Het ging allemaal niet zo best, vonden we zelf. Groot was dan ook de verrassing toe bleek, dat de jury ons de derde plaats in de eerste klasse toekende. In het jury-rapport vonden we een aantal behartigenswaardige opmerkingen; en als hart ond er riem de uitroep:
"E E N G O E D E B A N D !!"
En hoe het verder ging leest U op blz. 10.
Bij elk optreden van een willekeurige mars- of drumband loopt er een aantal, soms onduidelijke mensen mee. Soms ook, dragen deze figuren het costuum van de band.
Bij onze E.P.M.B. zijn deze "figuren" ook wel aanwezig. Alleen als U ze kent, zult U ze herkennen. Toch is dit "soort mensen" onmisbaar, ook voor de E.P.M.B. Wie zijn dat dan?
Het antwoord is eenvoudig. Ook bij onze band zijn er gelukkig nog ouders die graag willen helpen om de activiteiten, waaraan hun kind deelneemt, tot een zo groot mogelijk succes te maken. En voor een vlot verloop van de activiteiten van een drumband is hulp (van ouders of wie dan ook) onmisbaar: men mag niet alles op de schouders van de leiding laten neerkomen.
Soms lijkt het wel, dat ouders bang zijn om voor "opdringerig" of "bemoeizuchtig" versleten te worden. Juist die ouders moeten hun mening laten horen. Juist hun hulp is vaak zeer gewenst. Zonder onbaatzuchtige en dienende hulp kan ook onze E.P.M.B. niet.
Ons succes in 'S-Hertogenbosch: Te Gek!!!
Wie de jury-beoordeling (blz. 8/9) van het 28ste bandconcours goed bekijkt, ontdekt dat we bijna alles haalden wat er voor ons maar te halen was. En ook bij de (senior-)tambour-maitre's was onze Henk een eervolle derde.
Vorig jaar, toen het bandconcours in Enschede plaatsvond, promoveerden we zeer royaal naar de tweede divisie (zie blz. 6). Toen ging "Jeroen Bosch", terecht, met de Enschedese ere-prijs naar huis.
Toen we 4 juni van dit jaar Den Bosch uitreden, nagewuifd door Jeroen-leden, nam Henk Kok in de bus de microfoon en riep: "daar gaat jullie ere-prijs!". Wie kon ook denken, dat een band uit de tweede divisie, naast het promoveren, de ere-prijs afsnoept van een band uit de eerste divisie. Daarom werd er in onze divisie geen hoofdprijs toegekend.
En dan die promotie, weer met Rotterdam, maar nu met een groter verschil in punten-totaal dan vorig jaar. Na het Enschedese concours in 1976 heeft een aantal bandleden met veel ervaring de band verlaten om de bekende redenen: leeftijd, studie, verhuizing, e.d. We gingen dus naar Den Bosch met de gedachte: "omdat we vorig jaar zo royaal promoveerden moeten we degradatie kunnen voorkomen; misschien ziet er voor een enkele categorie nog een derde prijsje in". Kortom: de verwachting was gewettigd, dat we met magere successen van dit concours zouden terugkomen.
Als je dan ongeveer de maximale buit aan prijzen binnenhaalt, dan mondt dat uit in dol-driest enthousiasme. Het stadscentrum van Den Bosch heeft geweten, wie zich de winnaars voelden. Natuurlijk was de Arnhem-band beter, maar een opzet zoals daar streven wij niet na.
Ook de Bruggertstraat, rondom ons "Geuzennest", heeft een onrustige nacht gehad. Ouders ontvingen ons bij het clubhuis met bloemen, limonade en slaatjes toen we om 1 uur vermoeid terugkwamen. Opeens werd iedereen weer klaar wakker. Instrument na instrument kwam tevoorschijn. De verplichte nummers en de favourites werden nog herhaaldelijk gespeeld; en daar had iedereen een paar dagen daarvoor nog zo op gekankerd!!
Op zaterdag 4 juni, moesten we allemaal om zes uur op het clubhuis zijn. Van daaruit vertrokken we naar Den Bosch. Toen wij allemaal zo bij elkaar stonden zagen wij er erg leuk uit; dit kwam door het nieuwe uniform.
Wij werden om ongeveer half tien in Den Bosch verwacht bij het provinciehuis. Daar stapten twee gidsen in die ons verder die dag begeleidden. Om 10 uur moesten we in een wijk van Den Bosch spelen. Hier kregen we in een school nog wat te drinken.
De opening van het concours gebeurde door wethouder Lensen op het Wilhelmina-sportpark. Iedereen van ons was zenuwachtig omdat wij dit jaar voor het eerst in de tweede divisie speelden.
Toen wij om twee uur moesten spelen ging wonder boven wonder alles goed; de hoornblazers verdienden dus wel een pluim. Nadat alle bands van de tweede divisie het verplichte nummer gespeeld hadden kwamen wij weer op voor de Show. Deze show liep gesmeerd; dat vonden we allemaal erg prachtig en wij kregen dus een geweldig applaus.
Om zes uur gingen we eindelijk met de bus naar het provinciehuis waar we konden eten en waar ook het ontspanningsprogramma was. Het eten kon beter, maar de pret die we daarna hadden deed ons alles vergeten (prijzen en zo).
Toen wij dus alemaal weer in de bus zaten naar de markt voor de prijsuitreiking was het kompleet kermis in de bus. Op de markt stonden alle bands in een halve cirkel om het podium met de belangrijke heren en de prijzen. De tambour-maitre's moesten allemaal op het podium komen en het was erg spannend allemaal.
Eindelijk was de tweede divisie aan de beurt. En warempel: we hadden de eerste prijs voor stijl en voor muziek. Maar ze hadden ook nog een verrassing voor ons want we waren samen met de Scoutingband Rotterdam naar de 1e divisie gepromoveerd.
Daarna was het natuurlijk feest en we hebben nog nooit zo gek gedaan. Toen iedereen in de bus zat konden we het nog niet geloven, vooral omdat we pas kwamen kijken in de 2e divisie.
Op het clubhuis 's-nachts hebben we nog lang feest gevierd en gek gedaan.
Andrea van Hardeveld
Deze kreet, op de pagina voor bandleden in het bandblaadje, schrikt je misschien op: wat nu weer? Maar dit is alleen maar om eens een baletje op te gooien.
Zoals enkelen van jullie misschien wel weten heeft de Scoutingband Amsterdam in juli in ons bandlokaal overnacht toen ze terugkwamen van een succesvolle tournee door Denemarken.
Door de bandleiding is er naar het een en ander geinformeerd, en ook enkele bandleden bleken wel voor zo'n soort trip voor de E.P.M.B. te voelen.
Nu wil de bandleiding best eens proberen ook zoiets te organiseren, maar dan moeten we eerst weten of de meesten van ons er ook voor voelen. Ook bestaat er een mogelijkheid om deel te nemen aan de Jamborette; dit kost niet zoveel, is veel gemakkelijke te organiseren en is erg leuk.
De tijd waarin dit eventueel moet gebeuren is omstreeks juli-augustus, zo'n 10 dagen. Denk er eens over na, praat er thuis eens over en laat je reactie horen.
Johan Rutgerink
Uit de reacties op het eerste bandweeken van vorig jaar is gebleken, dat zoiets voor herhaling vatbaar is. "Het Zonnehoes" bij Denekamp is nu voor de band gereserveerd van vrijdagavond, 16 september t/m zondag 18 september.
Het is de bedoeling om vrijdag om 19.00 uur op de fiets van het clubhuis "Het Geuzennest" te vertrekken.
Onder andere staan een paar muziekstukken op het programma, waarvoor de bandinstrumenten worden meegenomen. Om de zaak wat te kunnen uitbreiden kan iedereen ook nog een eigen instrument meenemen.
Verder zullen er natuurlijk ook nog allerlei andere activiteiten plaatsvinden, waarvoor o.a. door het avesvendel materiaal beschikbaar gesteld zal worden.
Een brief met invulstrook is de leden uitgereikt.
We hopen, na een geslaag weekend, zondag tussen 17.30 en 18.00 uur terug te zijn op Het Geuzennest.
Henk Meijerink
De aankondiging, dat er plaats was voor nieuwe adspirantpijpsters heeft dit voorjaar nogal wat reacties opgeleverd. Opeens moet nu een groot aantal extra uren aan instructie worden gevuld. Het is daarom verheugend dat hopman Bastiaan, ondanks zijn hoge leeftijd, de opleinding van acht fluitistes op zich heeft genomen.
Tijdens de voorbespreking, op dinsdag 16 augustus, werd afgesproken dat de lessen op woensdagmiddag zullen worden gegeven. Vraag van een van de leerlingen, die allen toen jaar oud zijn: "kunnen we morgenmiddag al komen?".
Ook de tamboursectie zit goed in zijn leerlingen, zoals uit blz. 15 blijkt. Allen zijn hooguit 12 jaar oud. De enige sectie die uitbreiding behoeft voor de continuiteit in de toekomst, is de sectie hoornblazers.
De snelle promotie - vanuit de derde divisie, in twee jaren, naar de eerste divisie - toont aan, dat het peil dermate is gestegen, dat er een grondige en dus langdurige opleiding nodig is. Dat is voor leerlingen niet altijd even leuk.
Eigenlijk zou er een "tussenstap" gewenst zijn. De toevloed van de vele leerlingen maakt het misschien mogelijk om te komen tot een "jeugdband". Op de nationale concoursen van scoutingbands wordt de leeftijdsgrens van 16 jaar gehanteerd. Als het met de instructie een beetje voorspoedig loopt, kunnen we in het voorjaar 1978 met misschien zo'n 15 jongeren van 10-14 jarige leeftijd een leuke band formeren. We moeten natuurlijk afwachten en hopen dat het lukt, maar de leiding werkt serieus in deze richting.
H.K./v.d.M.
Nieuwe leerlingen (m.i.v. najaar 1977)
Jaap de Rouville
Bart v.d. Lugt
Cora Slottje
Gine Annink
Els Buiting
Yvonne Gerridzen
Inez Godschalk
Marja Landkroon
Petra v.d. Meene
Marieke de Rouville
Monique Schoonbeek
Bouwina Scheringa
Daphne Weener
In de volgende aflevering komen we op hen terug.